Wanneer de 52-jarige Nora voor de zoveelste voorstelling haar bijrol speelt en ze opnieuw de toxische sfeer in het gezelschap en pesterijen van hoofdrolspeler Peter ondergaat, besluit ze het heft in eigen hand te nemen. Een ode aan de vrouw die in verzet komt en niet meer over zich heen laat lopen. Een zwarte komedie met een absurdistische inslag. Over toxic masculinity en ouder worden als vrouw. Avond na avond speelt actrice Nora (52) een bijrol in een moderne enscenering van een klassiek toneelstuk. De sfeer binnen het gezelschap is toxisch en de vele kleine speldenprikjes hebben haar spreekwoordelijke emmer al flink doen vol lopen. Wanneer Nora aankomt bij het theater, belt haar zoon Ravi om te zeggen dat hij langer bij zijn vader wil blijven ondanks de afspraak. Dit steekt Nora. Dan gaat ze het theater binnen. In de kantine pakt haar collega Peter (61) wél een bord voor zijn tegenspeler Alice (27), maar niet voor Nora. Als hij haar daarna belachelijk maakt ten overstaan van het gezelschap is de toon weer gezet. In de coulissen betrapt ze een collega op porno kijken, het doet hem niks. Haar licht gaat te vroeg uit. Wanneer ze later op het toneel een kleine verzetsdaad uitvoert, intimideert Peter haar vervolgens op het toilet. Ze beraamt een plan om Peter nog verder van zijn voetstuk te laten vallen. Ze werkt Alice met een smoes het theater uit en steelt tijdens de laatste akte niet alleen de show door diens monoloog over te nemen, maar eindigt het stuk met een bloederige uitsmijter. Lachend ontvangt ze haar applaus.