De Ontmoeting. Een treffende naam voor een filmplatform. Het was vorig jaar oktober toen ik samen met scenarist Pepijn van Weeren een plan voor De Ontmoeting instuurde. Uiteraard waren we dolblij toen we twee maanden later het verlossende telefoontje kregen van Sacha dat ons plan “Koekoek!” gerealiseerd mocht worden. Het ontmoeten mocht beginnen. En man, wat hebben we veel inspirerende, talentvolle en prachtige mensen ontmoet. Toch is er één die me in het bijzonder bij zal blijven. Dat is mijn ontmoeting met Joost Prinsen.

In het verhaal van “Koekoek!” is er een belangrijke rol weggelegd voor een radiopresentator. De stem van de radiopresentator is door de hele film hoorbaar op een radio in de film. Omdat de film zich afspeelt in een nabij verleden (jaren 70/80) zocht ik naar een stem die al enkele generaties meegaat. Een tijdloos stemgeluid dat direct herkenbaar is. Dan kom je natuurlijk uit bij het iconisch stemgeluid van Joost Prinsen. Zodoende ging ik opzoek naar zijn contactgegevens. Dhr. Prinsen was echter onvindbaar op het internet. Dhr. Prinsen heeft geen agent. En zelfs toen ik bevriende journalisten vroeg of zij contactgegevens hadden van Dhr. Prinsen, was er in een oud archief enkel een oud mailadres te vinden waarvan niet zeker was of deze nog gebruikt werd. Maar ik deed een gooi.

In mijn meest correcte Nederlands schreef ik een uitgebreide mail waarin ik de aard van het project uiteen deed. Ik vertelde wie ik was en vertelde wie er nog meer mee zouden doen. Nog geen 24 uur later kreeg ik een mail terug “Als Frank Lammers meedoet, I’m in. Hartelijks Joost”

Ik helemaal in m’n nopjes natuurlijk.

Bij het plannen van de opnames die zouden plaatsvinden in een studiootje in Amsterdam stelde ik Joost voor om hem op te komen halen en samen naar de studio te rijden. Dat was een goed idee stelde Joost, want dan konden we eerst even langs studio Desmet - waar Joost iets moest opnemen voor Radio 1 - konden we daarna een gehaktballetje eten in café Erik en Linden om daarna naar mijn studio te rijden. Ik was plots privé Chauffeur van Joost Prinsen!

Ik nog meer in m’n nopjes natuurlijk.

Wat volgde was een bijzondere ontmoeting. Ik kwam 5 minuten later aan dan gepland en Joost stond al op de stoep te wachten. Geen tijd te verliezen. Joost moest na onze ontmoeting nog naar een meubelwinkel om een bank te bekijken. Dus plankgas en gaan. Onderweg praatten we over het filmvak, de loop van het leven en waren we ietwat aan het haasten om op tijd bij Studio Desmet te zijn. We aten een gehaktbal, en ik kreeg de wijze les te horen dat met het ouder worden bepaalde vormen van fysiek genot (ik zal de precieze woorden van Joost hier niet herhalen) steeds minder wordt en dat daarom eten een groot goed is op latere leeftijd. De gehaktbal smaakte voortreffelijk. Aangekomen bij onze studio bleken de opnames op de derde verdieping te zijn… Drie lang brede trappen in een statig herenhuis. Joost besteeg de trappen ware het de Mount Ventoux. Maar Joost kwam boven en knalde de teksten er in 15 minuten op. Het was allemaal raak vanaf take één. Het was allemaal goed. En het was inderdaad heel erg iconisch!

En snel weer door. De trappen af. Zweet op het voorhoofd. Voordat we de auto weer instappen staan we stil en kijken we naar een speeltuintje waar kinderen zo hoog schommelen totdat ze bijna horizontaal in de lucht hangen. “die jeugd die doet maar, en is zich van geen gevaar bewust” aldus Joost. Even blijven we staan en kijken we in stilte… We stappen de auto weer in. En we rijden naar het huis van Joost.

Ergens voelde ik me toch wel wat een fanboy die een hele ochtend met z’n idool op stap mocht. Ik bood zelfs bijna nog m’n moeder aan door te vertellen dat zij toch best jaloers was dat ik een ochtend met hem op pad ging - “ze is een mooie vrouw van begin 60” zei ik tot mijn eigen verbazing. “Ik heb een hele mooie vrouw van begin 70” antwoordde Joost. Dat ik onder de indruk was en daardoor tot onze schrik bijna een rood stoplicht mistte moet ik mezelf maar vergeven. Eenmaal aangekomen bij het huis van Joost overhandigde ik hem twee flessen witte wijn. Een week later kreeg ik een mail dat zijn vrouw met haar vriendinnen één van de exquise flessen wijn al heerlijk had opgedronken. Een ontmoeting om niet te vergeten.